Pas botimit të romanit “Koburja nga Europa” dy vjet më parë, regjisori i njohur Dhimitër Anagnosti, prezanton sot para lexuesit librin e tij më të ri. “Ulliri pema e dhembjes” quhet libri, i cili zbulon dy jetët e Dhimitër Anagnostit, atë të shkrimtarit dhe kineastit. Pasionin për shkrimin, Anagnosti e ka treguar herët. “Përrallë nga e kaluara” një prej filmave të njohur nën regjinë e tij, është shkruar nga vetë Anagnosti në vitin 1987 bazuar në novelën me të njëjtin titull nga Andon Zako Çajupi. Filmi “Plagë të vjetra” është me skenar të tij, i shkruar në vitin 1968.
Filmi “Monumenti” i realizuar në vitin 1977 është po me skenar të tij. Në karrierën e tij si regjisor po të shohësh me kujdes filmat që mbajnë firmën e tij, në një pjesë të mirë të tyre Anagnosti shfaqet edhe si skenarist. Është autor i 15 skenarëve dhe pothuajse në të gjithë filmat e tij skenarin e ka shkruar vetë. Anagnosti është një nga emrat më të njohur të kinematografisë shqiptare.
Pas studimeve në Moskë, ai u kthye në Tiranë për t’u shndërruar në një nga njerëzit më të rëndësishëm të filmit shqip. Së bashku me Viktor Gjikën xhiruan si punë diplome filmin “Njeriu kurrë nuk vdes”, një ekranizim i tregimit të Ernest Heminguejt, i cili u vlerësua me Çmimin e Parë në Festivalin Botëror të Shkollave Kinematografike, që u zhvillua në Holandë më 1961.
Për cilësitë e tij të rralla artistike, si dhe për veprat e tij dinjitoze është nderuar me titullin “Artist i Popullit”, 1987 dhe me kupën e karrierës në Festivalin e 10-të Filmit Shqiptar. Viti 1991 e gjen të impenjuar në lëvizjen demokratike për pluralizmin në Shqipëri, motiv për të cilin zgjidhet edhe deputet i PD-së në Kuvendin e Shqipërisë (1991-1996).
Në 12 prill 1992 u emërua ministër i Kulturës, Rinisë dhe Sporteve, post të cilin e mbajti deri në 4 dhjetor 1994, ku dha dorëheqjen. Anagnosti është ideator dhe kryetar i Fondacionit për Artin dhe Kulturën “Fan Noli”, duke mbështetur intelektualët më aktivë, duke u impenjuar në forcimin e kulturës shqiptare në vend e në botë.
Në vitin 2001 shkroi dhe vuri në skenë në TK dramën e vetme “Nata e trokitjeve në xham”. Ndërsa në vitin 2005 korri sukses me filmin e tij më të fundit “Gjoleka, djali i Abazit”, film i nderuar me dy çmime ndërkombëtare në Itali, i konsideruar si një nga filmat më të mirë të bërë këto dy dekada.
