Universi të cilin e njohim sapo mori një përmasë shumë më të madhe.
Një hartë e re e qiellit të natës botuar të martën tregon disa qindra mijëra galaktika të panjohura të zbuluara duke përdorur një teleskop që mund të zbulojë burimet e dritës të cilat instrumentet optike nuk mund t’i shohin.
Ekipi ndërkombëtar pas studimit të pashembullt të hapësirës tha se zbulimi i tyre fjalë për fjalë hedh dritë mbi disa nga sekretet më të thella të Universit, duke përfshirë fizikën e vrimave të zeza dhe si zhvillohen grupimet e galaktikave.
“Kjo është një dritare e re në univers,” tha Cyril Tasse, një astronom në Observatorin e Parisit, i cili ishte i përfshirë në projektin.
“Kur pamë imazhet e para ishim aq të befasuar saqë bërtitëm: ‘Çfarë është kjo ?!’ Nuk dukej aspak si diçka që jemi mësuar të shohim. ”
Më shumë se 200 astronomë nga 18 vende u përfshinë në studim, i cili përdori radio astronominë për të parë një segment të qiellit mbi hemisferën veriore dhe gjeti 300 000 burime të dritës të papara deri tani e që mendohet se janë galaktika të largëta.
Radio astronomia lejon shkencëtarët të zbulojnë rrezatimin e prodhuar kur ndërveprojnë objektet masive qiellore.
Ekipi përdoru teleskopin e Low Frequency Array (LOFAR) në Holandë për të marrë gjurmë – ose “avionë” – të rrezatimit të lashtë të prodhuar kur u bashkuan galaktikat. Këto avionë, të pazbuluar më parë, mund të shtrihen në miliona vite dritë.
“Me vëzhgimet e radios, ne mund të zbulojmë rrezatimin nga mesatarja e butë që ekziston midis galaktikave,” tha Amanda Wilber, nga Universiteti i Hamburgut.
“LOFAR na lejon të zbulojmë shumë më tepër nga këto burime dhe të kuptojmë se çfarë po i shtyn ata”.
Zbulimi i burimeve të reja të dritës mund të ndihmojë shkencëtarët të kuptojnë më mirë sjelljen e një fenomeni më enigmatik të hapësirës.
Vrimat e zeza – të cilat kanë tërheqje të gravitacionit aq të forta saqë nuk mund t’i shpëtojnë atyre – lëshojnë rrezatim kur ato “përbijnë” objekte të tjera të mëdha si yjet apo retë e gazrave.
Tasse tha se teknika e re e vëzhgimit do t’i lejon astronomët të krahasonin vrimat e zeza me kalimin e kohës për të parë se si ato formohen dhe zhvillohen.
“Nëse e shikoni në një vrimë të zezë aktive, avionët (e rrezatimit) zhduken pas miliona vjetësh dhe nuk do t’i shihni ato në një frekuencë më të lartë (të dritës)”, tha ai.
“Por me një frekuencë më të ulët vazhdojnë të lëshojnë këto avionë për qindra miliona vjet, kështu që ne mund të shohim elektronet shumë më të vjetër”./Insajderi.com.
