Vetëm disa muaj pas triumfit të Apollo 11, Nasa dërgoi një tjetër mision në sipërfaqen hënore. Por, ai erdhi tmerrësisht afër katastrofës.
Në nëntor të vitit 1969, vetëm katër muaj pasi njeriu vendosi këmbën për herë të parë në Hënë, Nasa ishte gati ta bënte përsëri. Duke kërkuar suksesin e Apollo 11, agjencia vendosi që misioni i Apollo 12 në Oqeanin e Stuhive të ishte edhe më ambicioz, shkruan BBC, transmeton Insajderi.
Ndryshe nga Neil Armstrong, i cili ishte detyruar të kapërcente vendin e tij të planifikuar të uljes sepse ishte i mbushur me gurë, komandanti i Apollo 12 Pete Conrad po synonte një prekje precize, brenda distancës së ecjes së hënës të një sondë pa pilot Surveyor.
Conrad dhe piloti i modulit të uljes, Al Bean, do të kalonin më gjatë në sipërfaqe – me dy ekskursione të planifikuara.
Më 14 nëntor, Piloti i Conrad, Bean dhe Modulit të Komandës Dick Gordon u vendosën në kolltukët e tyre në majë të raketës Saturn 5 me lartësi 111 metra në Cape Canaveral, Florida. Ndërkohë, në kontrollin e misionit Huston, drejtori i fluturimit Gerry Griffin zuri vendin e tij prapa konsolës së tij – hera e tij e parë që drejtonte një mision.
Në shinën e nisjes, toka ishte e lagur nga stuhitë që kaluan kohët e fundit nëpër zonë dhe qielli është i mbuluar me re. Por me raketën dhe ekuipazhin gati për t’u nisur, dhe Presidenti i SHBA Richard Nixon duke parë (për herë të parë) nga stendat VIP, drita ishte e gjelbër për nisje.
Në 11.22, raketa gjigande e bardhë ngadalë u ngrit nga jastëku dhe u përshpejtua në re.
“Kjo vogëlushe po niset me të vërtetë”, thërret me entuziasëm Conrad mes shokëve të tij të ekuipazhit ndërsa lëshuesi pastroi kullën dhe Houston merr kontrollin. “Është një ngritje e bukur”.
Pastaj, 36 sekonda në fluturim, Conrad sheh një flakë. Të gjitha qelizat e karburantit që furnizonin me energji kapsulën ranë jashtë linje dhe i gjithë paneli i alarmit u ndez.
Disa sekonda më vonë, sistemi i navigimit të kapsulës u ndërpre. Pothuajse çdo sistem elektrik në anijen ka dështuar.
Vetëm më vonë ai zbuloi se raketa ishte goditur nga dy rrufe.
Por kishte një sustë brenda kapsulës, që do të ruante sigurinë e udhëtarëve hapësinorë. Për fat të mirë, Bean e dinte ndërprerësin – ishte pikërisht para tij. SCE qëndron për Signal Conditioning Equipment, sistemi që përpunonte të dhënat e sensorit të anijes për transmetimin në tokë.
Kapsula filloi të kthehej ‘online’. Ekuipazhi rivendosi sistemet elektrike dhe të gjithë morën frymë lehtësimi.
Katër ditë më vonë, Conrad dhe Bean u ulën në sipërfaqen e hënës vetëm disa metra nga caku i synuar – sonda Surveyor 3. /Insajderi.com
