“Vjeshtë” – poezi nga Louise Glück

“Vjeshtë” – poezi nga Louise Glück

Një pjesë e poezisë “Vjeshtë” e shkrimtares që fitoi Çmimin Nobel për Letërsi 2020, Louise Glück.

 

“Vjeshtë”

Sa e rëndë që është mendja ime,

e mbushur me të kaluarën,

A ka vend mjaftueshëm

Që bota të depërtojë?

Duhet të shkojë diku,

Nuk mundet thjesht të rrijë mbi sipërfaqe –

 

Yjet shkëlqejnë mbi ujë,

Gjethet të stivuara, në pritje që të ndizen

Mendjehollësia, tha ime motër.

Tash është këtu.

Ama zor të shohësh në errësirë.

 

Duhet të arrish kontrollin e këmbëve

Para se të peshosh në to.

Përktheu nga anglishtja: Lum Gashi